Hans van Wageningen (60) heeft vorig jaar zijn veertigjarig jubileum mogen vieren bij Mulder Schilders. Dat hij het schildersvak in zou gaan, was al vroeg duidelijk. Naast zijn ouderlijk huis in Woubrugge zat namelijk een scheepswerf waar ze zeilboten ‘from scratch’ bouwden en dat vond Hans interessant.
Hans: “Wij waren altijd buiten, speelden tussen de boerenbedrijven en het land. Naast ons zat een grote scheepswerf en daar liep ook een schilder rond. Die nam mij mee op sleeptouw en ik leerde van hem al het een en ander over het schildersvak. Op de LTS was het dan ook een logische keuze om de richting van schilder te kiezen, maar toch stopte ik daar na een jaar. Ik kon het niet goed vinden met de conciërge en besloot zelf wel het diploma tot schildergezel te behalen. Dat lukte. Mijn vader was duidelijk tegen mij. ‘Je mag stoppen met de LTS, maar jij zit geen dag thuis’. Nou, ik heb geen dag thuis gezeten. Bij de scheepswerf werd ik in dienst genomen. Een mooie tijd, maar ik was ook eigenwijs. Laat ik het zo zeggen: je bent jong en je hebt een mening. En ik kwam ervoor uit. Toen ik in 1979 op wilde stappen moest ik in dienst, dat kwam dus goed uit. Na de dienstplicht ben ik bij een schildersbedrijf in Mijdrecht begonnen. Naast schilderen deed ik daar ook timmerwerk en werkte ik in de spuiterij. Het bedrijf is overgenomen door Hemubo en zo kwam ik bij Hemubo terecht. Hemubo is een financieel gezond bedrijf. Dat betekent dat alles kan, dat alles goed is geregeld, dat we werken met goed materiaal. Dat vind ik belangrijk.
Het leukste is het werken met de jongens. Omdat we met alleen het eigen personeel het vele werk niet aankunnen, werken we uiteraard met onderaannemers. Dat kun je vervelend vinden, maar tegen die collega’s zeg ik: ‘Als je teveel achterom kijkt, zie je de toekomst niet meer.’ Ik wil ermee zeggen dat de tijden zijn veranderd en dat we nu met meer onderaannemers werken dan vroeger. Ik heb daar geen problemen mee.
Bij Mulder heb ik de opleiding tot meewerkend voorman en uitvoerder gedaan. Ik werd vervolgens voorman schilder. Dat houdt onder andere in dat ik soms leerlingen begeleid. Dat is een mooi om te doen. Ik heb bijvoorbeeld een jongen, Ricardo, opgeleid. Hij was toen 19 jaar en is inmiddels 28 jaar. Hij heeft nu een eigen schildersbedrijf en wordt regelmatig ingehuurd door Mulder Schilders. Daar ben ik trots op.
Ik ben blij hier te werken en ik ga elke dag met een glimlach naar mijn projecten. Een nieuw project opzetten is het mooiste van alles om te doen. We beginnen met de kick-off, waar we horen wat we allemaal gaan doen. Dan ga ik de spullen bij elkaar zoeken, materieel bestellen en de jongens instrueren. We werken dan met een team van nul naar iets heel moois. Voor de toekomst hoop ik nog veel mooie projecten te mogen doen als voorman.”
Henry Tol, directeur van Mulder Schilders, is blij Hans in het bedrijf te mogen hebben: “Hij is er: een loyale goede werknemer, die zijn vak verstaat. Hij kwam van een schildersbedrijf uit Mijdrecht bij ons terecht door een overname. Dat was in het begin een cultuuromslag voor Hans. Maar uiteindelijk heeft hij hier zijn plek gevonden. Nou ja, dat is wel duidelijk, want anders ben je ook geen 40 jaar in dienst.”
